ایسنا: اجرای نمایش «پروین» به نویسندگی و کارگردانی حسین کیانی به دلیل ابتلای کارگردان و تعدادی از بازیگران و عوامل پشت صحنه به ویروس کرونا تعطیل شد. اوج گیری دوباره کرونا در کشور سبب شده کارگردان، سه تن از بازیگران و یکی از عوامل پشت صحنه این نمایش که تازه‌ترین اثر حسین کیانی است، درگیر این ویروس شوند و اجرای این نمایش که در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه بود، ناتمام بماند. حسین کیانی که این نمایش را درباره زندگی و افکار پروین اعتصامی اجرا می‌کرد، تصمیم دارد بعد از بهبودی خود نکاتی را درباره دشواری‌های اجرای این اثر مطرح کند. به گفته بعضی از اعضای گروه اجرایی، ظاهراً تصمیمی برای ادامه اجرای این نمایش گرفته نشده است. نرگس محمدی، امین زندگانی، اکرم محمدی، مهران رنج بر، هوشنگ قوانلو، مجید رحمتی و ... از جمله بازیگران این اثر نمایشی هستند.

ایرنا: برنامه تلویزیونی «طبیب» بعد از حواشیِ پیش آمده درباره صحبت‌های یکی از کارشناسان و دستور توقف موقت از معاونت سیما، ۲۰ تیرماه روی آنتن شبکه سه می‌رود. روابط عمومی معاونت سیما هم درباره بازگشت برنامه «طبیب» به شبکه سه چنین اعلام کرد: «پس از بررسی‌ها و ملاحظات انجام شده از سوی شبکه سه و عوامل برنامه، طبیب از ۲۰ تیر به آنتن باز می‌گردد. همان طور که پیش‌تر اعلام شده بود برنامه طبیب پس از اطمینان از رعایت استانداردهای ضروری برنامه‌های زنده و تخصصی، پخش خود را مجدد از سر خواهد گرفت، به استحضار مخاطبان محترم می‌رساند، اکنون پس از انجام بررسی‌ها و تذکرات و رعایت ملاحظات لازم از سوی شبکه سه و عوامل برنامه برای پیشگیری از خطاهای احتمالی، مقرر شد این برنامه به آنتن برگردد.»

 

اغلب، در اکثر جشنواره‌های سینمایی مخاطب به دنبال فیلم‌های اسکار پسند است؛ چه این فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای، چه داستان‌های هق هق‌انگیز یا هر چیز دیگری باشد. با این حال، بخش مهمی از فرهنگ یک جشنواره فیلم، نمایش آثار با شکوه ژانر گونزو است، مانند Heritary (از جشنواره فیلم ساندنس 2018)، یک مکان آرام (اولین فیلم SXSW 2018)، یا حتی «آخرین شب در سوهو» در سال گذشته که اولین بار در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد. در میان همه حکایات متعارف سینمایی که به نمایش گذاشته می‌شوند، فیلمسازان ژانری مدام در جشنواره‌ها فضایی برای خود پیدا می‌کنند و داستان‌های خرابکارانه‌شان را پرهیاهو جلوه می‌دهند که فوراً توجه سینماگران را به خود جلب می‌کند.
جشنواره فیلم ساندنس نیز امسال از این قاعده مستثنی نبود، و Watcher به عنوان اولین کارگردانی فیلم بلند کلویی اوکونو موفق شد که در این جشنواره برجسته شود. این اثر سینمایی هیجان‌های ترسناک سنتی را با چرخش‌های داستانی کافی ترکیب می‌کند تا افزوده‌ای به نسبت جذاب به زیرژانر «هیجان‌انگیز پارانوئید» اضافه کند. واچر با اجرای متقاعدکننده یکی از ملکه‌های جیغ ژانر وحشت یعنی مایکا مونرو یک اثر مهیج است که باید حداقل یک‌بار ببینید، البته اگر به این ژانر علاقه دارید. این فیلم یک زن آمریکایی به نام جولیا (مونرو) را دنبال می‌کند که زندگی خود در کشورش را رها می‌کند تا همسرش فرانسیس را به بوداپست رومانی برای کار پر فشارش همراهی کند. این دو هنوز در شور و شوق مرحله ماه عسل ازدواج نوپای خود هستند، اما مشکلات شروع می‌شود زیرا وقتی شوهر جولیا در طول روز از خانه دور است، جولیا چهره‌ای در سایه را در سراسر بلوک می‌بیند که از پنجره او را تماشا می‌کند؛ و زمانی که او متوجه می‌شود که یک قاتل سادیست با نام مستعار «عنکبوت» در حال تعقیب و کشتن زنان در منطقه است، او شروع به شک می‌کند که این دو پدیده به هم مرتبط هستند و این خود به طور بالقوه او را در تیررس قاتل قرار می‌دهد.
مطمئناً، می‌توان گفت که در بعضی مواقع، واچر از یک الگوی داستانی نسبتاً قابل پیش‌بینی پیروی می‌کند (یک زن متوجه می‌شود که چیزهای مشکوکی در جریان است، دیگران او را به اشتباه تفسیر می‌کنند، در نهایت ثابت می‌شود که حرفش درست است، و غیره). اما اوکونو به اندازه کافی «رویدادهای» مبتکرانه موضوعی و زیبایی‌شناختی را در روایت خود گنجانده تا ما را در طول تماشای فیلم سرپا نگه دارند و در کل مسیر را کاملاً درگیرکننده جلوه دهد، و به طور مؤثر باعث شود که ما نیز درک جولیا از محیط اطرافش را زیر سؤال ببریم.
فیلمنامه همچنین به‌اندازه کافی صحنه‌های پرتعلیق را پشت سر هم صحنه‌سازی می‌کند، و پیش‌بینی‌ها را تا زمان حل آشوب‌انگیز پایان آن بالا می‌برد تا مطمئن شود که ما بیشتر به درام کشیده شده‌ایم، بنابراین ما به عنوان یک مخاطب هرگز مطمئن نیستیم که به کجا می‌رویم تا زمانی که به آن برسیم. علاوه بر این، اوکونو با کارگردانی پویا خود روی این نوع اثر «هیجان‌انگیز پارانوئید مدرن به رهبری زنان» اثر خود را می‌گذارد و شرایط آشفته موقعیت جولیا را با سبکی سرد به تصویر می‌کشد که با این وجود از اولین فریم تا آخرین فریم پر از تنش است. کارگردان به طور قابل توجهی به کمک بنجامین کرک نیلسن که در پشت دوربین قرار دارد، کمک می‌کند که فیلم‌برداری هیجان‌انگیز او با رشد بیشتر و بیشتر جنون جولیا، مخاطب را کاملاً در بر بگیرد و ما را کاملاً در منظر جنون و پارانویا او قرار دهد. در حالی که Watcher در این زیرژانر «استاکر» شبیه به «Rear Window» هیچکاک، به‌طور بنیادی این ژانر را دوباره از نو بازنویسی نمی‌کند، اما با اجرای درست و ماهرانه این سبک به‌طور تصاعدی جلوه‌ها را بالا می‌برد، و یک تجربه سینمایی از لحاظ بصری جذاب را به مخاطب ارائه می‌کند.
باید توجه داشته باشید بهترین تمرین‌کنندگان سینمای هیجان‌انگیز می‌دانند که چگونه حداکثر تنش را نه تنها از صحنه‌های اصلی، بلکه از لحظات به‌ظاهر منفعلانه‌ای که در کمین هستند، استخراج کنند. هیچکاک این کار را به بهترین شکل انجام داد، دی پالما آن را انجام داد، اسپیلبرگ و فینچر بر آن مسلط شدند، و با این حال، این بخش به ظاهر فریبنده‌ای از هنر کارگردانی باقی مانده است. بهترین فیلم‌های هیجان‌انگیز با یک نگاه، یا یک لحظه طولانی سکوت که به چیزی جز لحظه‌ای طولانی دیگر یا پیاده‌روی آهسته در یک خیابان شهر منجر نمی‌شود، مخاطبان خود را به هیجان می‌آورند.
حالا کلویی اوکونو با «Watcher»، ثابت می‌کند که توانایی دارد یکی از بهترین فیلم‌سازان هیجان‌انگیز عصر ما باشد. اوکونو تنها با چند کاراکتر، محیطی ساده و سناریویی آشنا، تنش را در هر فریم از اولین کارگردانی بلند خود به حداکثر می‌رساند و یکی از پرتنش‌ترین تجربه‌های سینمایی را که احتمالاً امسال خواهید داشت، ارائه می‌کند. البته فراموش نکنید هرچند طرفداران سینمای کلاسیک از ارجاع به فیلم‌های هیجان انگیز کلاسیک مانند «Charade» و «Rear Window» قدردانی می‌کنند، اما بیش از هر چیز، مقایسه این فیلم با آن آثار ماندگار، کاستی‌های خود Watcher را برجسته می‌کند.
اما در این میان ذکر این نکته نیز مورد نیاز است: این فیلم شامل نوعی طرح است که می‌تواند خیلی سریع مستقیماً وارد قلمرو اسلشر کامل شود، زیرا جولیا افرادی را که اطرافش هستند مانند مگس‌ها تماشا می‌کند در حالی که دائماً فکر می‌کند نفر بعدی که کشته می‌شود، او خواهد بود. اما اوکونو این رویکرد را ندارد. در عوض، او به دنبال تنش و ترس درونی جولیا به عنوان یک قربانی احتمالی است. ما فیلمی را در مورد کسی که یک زن را تعقیب می‌کند تماشا نمی‌کنیم. ما در حال تماشای فیلمی در مورد زنی هستیم که معتقد است تحت تعقیب قرار گرفته است، و اوکونو با قرار دادن جولیا به عنوان تنها محور اصلی فیلم، اطمینان حاصل می‌کند که تفاوت را می‌دانیم.
چشم‌انداز هیجان‌انگیز اوکونو که به دقت مهندسی شده است، به بازی مونرو بستگی دارد تا ترسی را که تقریباً بلافاصله در فیلم وجود دارد، به مخاطب منتقل کند. و از این نظر مونرو بهترین عملکرد حرفه‌ای خودش تا به امروز را ارائه می‌کند. نام این فیلم «مراقب» است نه فقط به این دلیل که جولیا احساس می‌کند که او را تماشا می‌کنند، بلکه به این دلیل که او خود یک چشم مراقب است، تنها فردی در حوزه زندگی خود که به نظر می‌رسد در واقع به آنچه که دیوارها می‌بینند توجه دارد. مونرو با ترکیبی شدید از قاطعیت، آسیب‌پذیری و سرخوردگی، این مارک خاص از ژانر وحشت را بازی می‌کند و توانایی او در انتقال هر یک از این احساسات به طور همزمان چیزی است که حس تنش فیلم را حفظ می‌کند.
یکی از عناصر هیجان‌انگیز کلیدی که در سرتاسر «Watcher» وجود دارد، نوعی ابهام است. احساسی که جولیا واقعاً می‌توانست در جایی چیزی را اشتباه تعبیر کرده باشد که اساساً او را بی دلیل وحشت زده کرده است. به عنوان یک مخاطب، ما باید این را بدانیم، اما همچنین باید بدانیم که جولیا تا حد زیادی معتقد است که حق با اوست، و وحشت نه تنها در این دانش، بلکه در مورد آنچه ممکن است برای او اتفاق بیفتد وجود دارد. مونرو گاهی اوقات با یک نگاه می‌تواند این را منتقل کند. بنابراین، این یک عملکرد قدرتمند است.

 گوی بلورین جشنواره کارلووی واری به فیلم ایرانی رسید
ایسنا: جایزه بزرگ - گوی بلورین پنجاه و ششمین جشنواره فیلم کارلووی واری به «تابستان با امید» ساخته صدف فروغی رسید. فیلم سینمایی «تابستان با امید» محصول کانادا و ایران، با بازی لیلی رشیدی که در شمال ایران فیلمبرداری شده است، پس از ۱۰ سال غیبت سینمای ایران در بخش مسابقه جشنواره کارلووی واری، درنهایت آخرین جایزه مراسم اختتامیه پنجاه و ششمین دوره را به خود اختصاص داد.

«مستوران» نماینده خوبی در خارج از ایران
خبرآنلاین: برنامه‌ساز و مجری مطرح تلویزیون، با تمجید از «مستوران» این سریال را اثری نزدیک به آثار سینمایی دانست که می‌تواند در شبکه‌های عربی هم موفق شود. منصور ضابطیان درباره سریال این شب‌های شبکه یک سیما اظهار کرد: «خوش‌حالم توانستم چند قسمت از مستوران را ببینم؛ به نظرم سریال جذابی آمد و امیدوارم ریتم آن تا پایان حفظ شود. همچنین یکی از ویژگی‌های مستوران که کم‌تر مجموعه‌های ایرانی از آن بهره برده‌اند، این است که بر مبنای یک اثر ادبی نوشته شده‌است.» وی با بیان این‌که این مجموعه می‌تواند در شبکه‌های تلویزیونی عرب‌زبان موفق شود، افزود: «سریال بازی‌های قابل قبولی دارد و از بازیگرانی با سابقه تئاتری استفاده کرده‌است؛ پیشینه نمایشی این هنرمندان یکی از امتیازهای مستوران است.»
ضابطیان تأکید کرد: «جای قصه‌های کهن ایرانی در تلویزیون ما خالی است. من آدم بی حوصله‌ای هستم اما چیزی که در این سریال حوصله‌ام را سر ببرد، وجود نداشت.
مجری «محاکات» در پایان گفت: «امیدوارم مستوران علاوه بر موفقیت داخلی بتواند در بازار خارج از ایران هم نماینده خوبی برای تلویزیون ما باشد. خوشحال و ذوق زده‌ام که ادامه سریال را ببینم.» سریال ۲۶ قسمتی مستوران به کارگردانی «سیدجمال سیدحاتمی» و «مسعود آب‌پرور» هر شب ساعت ۲۲: ۱۵ روی آنتن شبکه یک سیما می‌رود و باز پخش آن در ساعات 20: 1، 45: 8، 20: 15 است.

بازسازی سینماهای قدیمی و حفظ حقوق کودکان
ایسنا: سید مصطفی حسینی در افتتاح پردیس سینمایی مهر گنبد گفت: «خوشحالیم که توانستیم در طی مدت کمتر از یک سال، سینما هجرت گنبد را که مردم از آن خاطرات بسیاری دارند، تبدیل به یک پردیس سینمایی با شش سالن کنیم و در این میان سهم کودک و نوجوان را نیز محفوظ بداریم.» سید مصطفی حسینی درباره افتتاح پردیس سینمایی مهرگنبد گفت: «شهر گنبد از جمله شهرهایی است که با توجه به تراکم جمعیت و همچنین نسل جوانی که در آن حضور دارند نیازمند یک پردیس سینمایی بود. گنبد، شهر هنرپروری است و مردمان این خطه به فرهنگ و هنر علاقه خاص و ویژه‌ای دارند و این شهر به داشتن چنین امکانی نیاز داشت. خوشحالیم که توانستیم در طی مدت کمتر از یک سال، سینما هجرت گنبد را که مردم از آن خاطرات بسیاری دارند، تبدیل به یک پردیس سینمایی با شش سالن کنیم و در این میان سهم کودک و نوجوان را نیز محفوظ بداریم.»

مهران رجبی: دوباره روحانی شدم
ایرنا: مهران رجبی درباره فعالیت‌های سینمایی اخیرش گفت: اکنون مشغول بازی در سریال «آزادی مشروط» مسعود ده‌نمکی هستم و نقش یک روحانی را بازی می‌کنم.
مهران رجبی با اعلام این خبر که ۴۵ روز دیگر فیلمبرداری سریال آزادی مشروط به پایان می‌رسد، اظهار داشت: سپس بازی‌ام در سریال مادر سوجان حسین تبریزی در لاهیجان آغاز می‌شود. این بازیگر سینما و تلویزیون درباره تجربه بازی در نقش روحانی گفت: من تا پیش از آزادی مشروط حدود ۱۰ فیلم سینمایی و تلویزیونی در کارنامه دارم که در آن‌ها نقش یک روحانی را ایفا کرده‌ام. اولین باری که نقش یک روحانی به من سپرده شد، فیلم زیر نور ماه به کارگردانی سیدرضا میرکریمی بود.

میزان: انجمن مطبوعات خارجی هالیوود در راستای افزایش تنوع رای‌دهندگان در جوایز گلدن گلوب، میزبان ۲۰۰ رأی از اعضای فدراسیون بین‌المللی منتقدان (فیپرشی) خواهد بود.
انجمن مطبوعات خارجی هالیوود که برگزارکننده جوایز سالانه گلدن گلوب است در واکنش به انتقاداتی که در چند دوره اخیر به اوج خود رسیده و در جهت افزایش تنوع و گسترش جغرافیایی آرای این جوایز سینمایی، ۲۰۰ نفر از اعضای فدراسیون بین‌المللی منتقدان فیلم (فیپرشی) را برای رأی دادن (نه عضویت) در جوایز گلدن گلوب ۲۰۲۳ دعوت کرده است. اعضای فدراسیون بین‌المللی منتقدان برخلاف ۱۰۱ عضو انجمن مطبوعات خارجی هالیوود که در آمریکا مستقر هستند، باید خارج از آمریکا زندگی کنند و برای رسانه‌های غیرآمریکایی کار کنند. این افراد می‌توانند برای دوره‌های دیگر نیز مشروط به تأیید سالانه، در رأی‌گیری انتخاب برندگان جوایز گلدن گلوب شرکت‌کنند. فدراسیون بین‌المللی منتقدان فیلم (فیپرشی) با ارسال ایمیلی به تمامی اعضای کامل خود در بیش از ۲۵ کشور از آنها خواسته در صورت تمایل برای کسب کرسی رأی‌دهی در جوایز گلدن گلوب درخواست دهند.«ریتا دی سانتو» نایب رئیس فیپرشی در این باره گرفت: تعداد کرسی‌های رأی گیری اختصاص داده شده به اعضای فیپرشی هنوز مشخص نشده است، اما انتظار می‌رود بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ عدد باشد و پیش بینی می‌شود که بیشترین جذب در میان اعضای کشورهایی مانند مراکش، الجزایر و تونس باشد.
جوایز گلدن گلوب در دوره ۲۰۲۲ به شدت تحریم شد و شبکه NBC پخش کننده تلویزیونی این رویداد نیز به دلیل حواشی پیرامون عدم تنوع در میان اعضای انجمن مطبوعات خارجی هالیوود از پخش این مراسم امتناع کرد. این نهاد سینمایی و رسانه‌ای پس از افزایش انتقادها دست به اصلاحاتی زد و ۲۱ عضو جدید که ۲۹ درصد از آن خبرنگاران سیاه پوست بودند را به جمع خود اضافه کرد. پیش از این حتی یک روزنامه‌نگار سیاهپوست نیز جزو اعضای انجمن مطبوعات خارجی هالیوود نبود.

تسنیم: «استیون ین» در فیلم علمی ـ تخیلی «بونگ جون هو» ـ کارگردان مطرح کُره‌ای ـ همبازی «رابرت پتینسون» شده است. «استیون ین» بازیگر فیلم برنده اسکار «میناری» برای بازی در کنار «رابرت پتینسون» در فیلم بعدی «بونگ جون هو» انتخاب شده، پروژه‌ای علمی ـ تخیلی از کمپانی برادران وارنر که هنوز عنوانی برای آن انتخاب نشده است. «استیون ین» بازیگ کره‌ای ـ آمریکایی پیش از این در سال ۲۰۱۷ و در فیلم درام «Okja» با «بونگ جون هو» همکاری کرده بود. «تونی کولت» و «مارک روفالو» به همراه «نائومی آکی» از دیگر بازیگران این پروژه جدید سینمایی هستند که بر اساس رمان «Mickey7» نوشته «ادوارد اشتون» ساخته خواهد شد. رمان «Mickey7» در ماه فوریه توسط انتشارات سنت مارتین زیرمجموعه مک میلان منتشر شد و در حالی که قرار است این فیلم جدید برگرفته از این رمان باشد، برخی منابع اعلام کرده‌اند با توجه به تجربیات گذشته «بونگ جون هو» در اقتباس‌ها، نسخه سینمایی ممکن است در نهایت با رمان متفاوت باشد. این رمان روایتگر داستان «Mickey7» یک کارمند یک بار مصرف در یک سفر انسانی است که برای استعمار دنیای یخی نیفلهایم فرستاده شده است. هر زمان که مأموریتی بسیار خطرناک ـ حتی انتحاری ـ وجود دارد، خدمه به میکی روی می‌آورند. پس از هر مرگ، یک بدن جدید با حافظه دست نخورده بازسازی می‌شود. پس از شش مرگ، «Mickey7» شرایط قرارداد خود را درمی‌یابد و متوجه می‌شود چرا این تنها موقعیت استعماری بود که هیچکس حاضر به تصدی آن نبوده است. این اولین پروژه کارگردان کره‌ای پس از فیلم موفق «اَنگل» در سال ۲۰۱۹ بود که توانست به یک پدیده فرهنگی جهانی تبدیل شود و رکوردهای گیشه را در سراسر جهان را بشکند. «اَنگل» پس از کسب نخل طلای بهترین فیلم جشنواره کن، شبی تاریخی در نود و دومین دوره جوایز اسکار رقم زد و اولین فیلم غیرانگلیسی زبانی نام گرفت که جایزه اسکار بهترین فیلم، کارگردانی و فیلمنامه اصلی را به خانه برد.

هامان خواننده پاپ-کلاسیک بعد از هفده سال با انتشار و رونمایی از آلبوم جدیدش «تیغ و ترانه» خبر از فعالیت‌های جدید موسیقایی خود داد. در آئین رونمایی آلبوم «تیغ و ترانه» هنرمندانی همچون فردین خلعتبری، کریم قربانی،‌ ناصر ممدوح، علی جعفری پویان، علی میرعلینقی، فریبا جدیکار، فرزانه شبانی، عزیزاله حاجی مشهدی، محمدرضا عرب، مجتبی میرطهماسبی،‌ مهد حسنی و علی ملاقلی پور حضور داشتند.
  «تیغ و ترانه»؛ یک شورش بر علیه پدیده مذموم تقلیل زبان و مناعت اندیشه است
هامان؛ خواننده و ترانه سرای آلبوم «تیغ و ترانه» حضور در جمع بزرگان این را شب سخت برشمرد و خواست که به حساب مشقی دیگر در حوزه هنربگذارند و با بیان اینکه پنح سال ضبط اثر به طول انجامید و بالاخره در این شب تولد اثر را گرامی می‌داریم اضافه کرد که «تیغ و ترانه» شورش بر زبان رایج روز است. شورش بر علیه زبان تقلیل یافته‌ای که مناعت اندیشه را در جامعه بهمراه داشته است. «تیغ و ترانه» اثری نیست که بر گذشته لمیده باشد و فارغ از اینکه در چه حوزه‌ای از هنر مطرح باشد به دنبال تصویر کردن یک آرمان شهری با بیانی پویا و بالنده است. وی با طرح آن که مناعت اندیشه اتفاقی مذموم است و آثار سوئی را بهمراه داشته که در حوزه ادبیات و ترانه شاهد آن هستیم، افزود «وضعیت ترانه امروز به گونه‌ای است که همه ما از آن آزرده خاطریم. «تیغ و ترانه» در این وضعیت است که خلق می‌شود و برگی از تقویم ترانه را به خود اختصاص می‌دهد و بر همین اساس سعی کردیم تا در عرصه ترانه به پدیده سانسور پرداخته و امیدوارم موفق بوده باشیم.
از دکتر چراغعلی سپاسگزارم که در این مدت با صبوری و شکیبایی، وفاداری و همدلی بدور فارغ از وضعیت کنونی جریان بازار پذیرفتند با هم حرکت کنیم و قطعاتی که فارغ از درد اجتماع نیست حتی آنجا که کفتگویی عاشقانه مطرح است خلق و ثبت شود. این شاعر و ترانه سرا گفت «موضوع سانسور و ممیزی فارغ از موقعیت جغرافیایی در هر جای دنیا امری مذموم است.» امیدورام در این میان موفق و مؤثر بوده باشیم.
  این جنس موسیقی «تیغ و ترانه» بایستی باز هم تکرار شود
فردین خلعتبری، از آهنگسازان برجسته کشوربا اشاره به آنکه روز به روز بر تنوع موسیقی کشور افزوده می‌شود و نهایتاً با شکل گیری گونه‌های جدید گویی موسیقی کشور به جزایری از هم جدا مبدل شده است گفت: «از مهم‌ترین اشکالات این پدیده تنافر بین گونه‌های موسیقی است که موسیقی را به محلی برای بی اعتنایی اهالی موسیقی بیکدیگر مبدل می‌سازد و ممکن است حس برتری جویی بین اقشار مختلف موسیقی پدید آورد و فی المثل فکر کنند که سبک موسیقی من بهتر از دیگر سبک‌هاست».
وی با نام بردن از برخی از نوازندگان آلبوم «تیغ و ترانه»؛ کریم قربانی (نوازنده ویلنسل) و علی جعفری پویان (نوازنده ویلن)، نقش سازنده نوازندگان برای ارتباط دادن گونه‌های موسیقی به یکدیگر ضروری برشمرد. وی افزود: «اهالی موسیقی امروز ما کسانی هستند که در انواع و اقسام موسیقی شناخت و آگاهی دارند و این امر این ضرورت را ایجاد می‌کند که احتماع موسیقی را به هم وصل کنند».
این موزیسین مطرح کشورمان خطاب به مخاطبان موسیقی در کشور ادامه دادک «بخش دیگر موسیقی در نگاه شماست که آن را می‌بینید و اخساس آرامش می‌کنید و زیبایی هنر عنصری است که اگر شما بعنوان مخاطب نباشید پدید نخواهد آمد». این یعنی اینکه مخاطب باید باشد تا زیبایی موسیقی احساس شود و امروز خوشحالم اینجا جمع شد ه ایم ونهایتا تا بازتاب یک اثر یک هنر زیبا را با هم ببینیم.
  در زمانی که دیری است من ندیده‌ام کسی خود باشد
علی میرعلینقی پژوهشگر موسیقی و منتقد هنری سخنران دوم این رونمایی بود. وی ضمن برشمردن سوابق یادآوری نقش تاثیرگذار دکتر چراعغلی در ایجاد یک جریان در حوره موسیقی پاپ فاخر در دهه هفتاد به ویژگی‌های آوازی و ترانه‌های هامان پرداخت.
وی با برشمردن استقلال در سرودن ترانه و اینکه این ترانه‌ها بیش از هرکسی شبیه به زندگی خود شاعر است اضافه کرد که سفر و غربت از اصلی‌ترین مؤلفه‌های کلامی و نقاط عطف ترانه‌های هامان است. وی مؤلف بودن خواننده را در طرح مضامین اجتماعی و فلسفی را از شاخص‌های این خواننده مؤلف برشمرد و افزود که این اثر قابلیت ماندگاری در تقویم موسیقی را دارد. دوست دارم برای بیان یافته‌هایم درباره هامان به نقل قولی از نصرت رحمانی در وصف سهراب اشاره کنم که گفت؛ «سهراب زیر سایه خود بود! دیری است من ندیده‌ام کسی خود باشد».